scenariusz filmu DÓŁ

Dół...

Dwóch chłopaków, którzy kopią dół. Barakowóz, w którym mieszkają. I dziewczyna, która przynosi im jedzenie z pobliskiego miasteczka. Ona kocha go. On jej nie kocha. Ona nie wie, że jest kochana przez tego drugiego. Smutna historia o niezrozumieniu się i samotności w swoich uczuciach. Koniec dramatyczny, wszyscy rozchodzą się i każdy zostaje sam. Marzenia się nie spełniły. Powstaje pętla, w której każdy jest zagubiony.

Wszystko proste i oszczędne w formie i treści. Długie ujęcia, rytmiczne sceny - klimat jak z lat '60. Niepokojąca jazzowa muzyka. Całość max. 10 minut. Czego można chcieć więcej?

Nikt tak naprawdę nie wie po co oni kopią ten dół. Może jest to metafora ich sytuacji życiowej. Stary barakowóz na kółkach jest ich domem, schronieniem, przystanią i jedynym kontaktem z cywilizacją. Poza tym sama przyroda i wolne przestrzenie. A oni jak skazańcy rzuceni nie wiadomo gdzie są zdani na własne towarzystwo. Różnią się od siebie charakterem i osobowością.

Jeden z nich wyznaje zasadę prostego i nieskomplikowanego życia i to jest jego siłą. Pewny siebie odważny, nie ma dylematów i dwa razy nie myśli nad tą samą rzeczą. Uważa, że wszystko mu się należy i dlatego korzysta z czego tylko może. Jest szczęśliwy ponieważ na co dzień zaspokaja wszystkie swoje potrzeby. Interesują go przede wszystkim sprawy dziejące się tu i teraz a w szczególności, aby to jemu było dobrze. Jest gruboskórny i trochę prymitywny. Typowy przykład robotnika fizycznego, który wyrósł na niezłego cwaniaka. Mimo to jest dobrym człowiekiem - oczywiście pomijając egoizm i przyzwyczajenia.
Drugi jawi się jakby był w cieniu pierwszego. Zawsze na drugim planie, mniejszy, bardziej nieśmiały, cichy, zamyślony. Też jest robotnikiem ale jest w nim coś więcej - jakaś wrażliwość. Jest młodszy, bardziej chłopięcy. Marzyciel, widać, że chciałby czegoś więcej niż tylko kopać ten dół, że o czymś myśli, fantazjuje. Ma smutne i "dużo mówiące" oczy. Nie jest tak wygadany i taki przebojowy jak towarzysz ale na swój szczególny sposób przyciąga uwagę.

Faceci są przeciwieństwem siebie a jednocześnie lustrem, w którym mogą się przeglądać i porównywać. Nie wiadomo dlaczego razem pracują ale akceptują się nawzajem. Przyzwyczaili się do siebie, do swoich różnic i upodobań. Nie ma miedzy nimi konfliktów. Rolę przywódcy spełnia starszy.

Sytuację zmienia pojawienie się kobiety, która burzy równowagę ich świata. Świadomie lub nie zaczynają o nią rywalizować. Starszy pewny swojej pozycji uważa, że ten "towar" jemu słusznie się należy i z politowaniem patrzy na wysiłki młodszego. Nie traktuje go jednak jako zagrożenie. Chce się tylko miło i bez zobowiązań zabawić. Młodszy jest zakochany po uszy nie ma jednak siły, aby otwarcie sprzeciwić się starszemu i odbić dziewczynę. Patrzy zatem i marzy i dusi emocje w sobie.



Dziewczyna jest prostą osobą mieszkającą w małym miasteczku. Zakochuje się w starszym ponieważ podoba się jej silna osobowość i przebojowość chłopaka. Marzy o tym, że mogliby wyjechać razem do większego miasta. Na młodszego raczej nie zwraca uwagi (w kontekście jak na faceta), traktując go jako kumpla swojego faceta.

I to tyle...

Sebastian Durbacz, Michał Grochowiak