Niezwykle silnym łącznikiem mocno rozczłonkowanego przez naturalne warunki (krainy gór) narodu Gruzinów była kultura obyczajowa (obrzędy, tradycje, święta kościelne i ludowe, itp.).
Bardzo istotnym jej przejawem, charakterystycznym dla Gruzji, był śpiew chóralny, ilustrujący w formie eposu, legendy, kulturę i historię Gruzji.
Plebejska muzyka miała w Gruzji o wiele silniejsze oddziaływanie kulturowe, aniżeli muzyka kościelna, mająca swoje istotne miejsce w życiu narodu, aliści oparta na kanonach i formach muzycznych i liturgicznych zaczerpniętych z Bizancjum i Syrii, była z natury rzeczy "monotematyczna" i "oficjalna".